بررسی اثر عصارۀ آبی و اتانولی بابونۀ شیرازی ((matricaria chamomile بر فعالیت حیاتی ماکروفاژها و لنفوسیت های موش balb/c

مقدمه و هدف: بابونۀ شیرازی (chamomile matricaria) سال هاست که برای درمان زخم ها، التهابات گوارشی، فارنژیت، دردهای روماتوئید و نازایی مورد توجه است؛ اما تاکنون مطالعه ای جهت بررسی اثر عصارۀ آن، بر روی فعالیت حیاتی سلول های ایمنی، در شرایط in vivo انجام نگرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر عصاره های آبی و اتانولی chamomile m. بر فعالیت حیاتی ماکروفاژها و لنفوسیت های موش balb/c بود. مواد و روش ها: مطالعه بر روی 110 سر موش صورت گرفت. چهار گروه پنج تایی از موش ها به طور صفاقی، با دوزهای mg/kg 100-25 و پنج گروه به طور خوراکی، با دوزهای mg/kg 1000-100 عصاره های اتانولی، به مدت پانزده روز تیمار شدند. گروه های تیماری مشابهی برای بررسی اثر عصاره های آبی مورد استفاده قرار گرفتند. به گروه کنترل ، سالین تجویز شد. روز شانزدهم، موش ها کشته و ماکروفاژهای صفاق و لنفوسیت های طحال آن ها جدا شدند. نتایج: فعالیت حیاتی ماکروفاژها در دوز mg/kg 75 و 100 عصارۀ اتانولی تزریقی و mg/kg 750 و 500 و 1000 عصارۀ اتانولی خوراکی کاهش و به ترتیب، در دوزهای mg/kg 50 و 1000 عصارۀ آبی تزریقی و خوراکی افزایش یافت. فعالیت حیاتی لنفوسیت ها در دوز های mg.kg 100 و 750 عصارۀ اتانولی خوراکی کاهش و دوزهای 500 و100 و mg/kg 1000 آبی خوراکی افزایش یافت. نتیجه گیری: عصاره های اتانولی chamomile m. در شرایط in vivo برخلاف عصاره های آبی به طور مؤثری، باعث کاهش فعالیت حیاتی ماکروفاژ و لنفوسیت شدند که این اثر کاهشی عصاره های اتانولی گیاه می تواند به دلیل اثر ضدالتهابی آن ها باشد؛ اما عصاره های آبی سیستم ایمنی را تقویت می کند.